Czterdzieści dni po Bożym Narodzeniu w Kościele obchodzone jest święto, które upamiętnia ofiarowanie nowo narodzonego Jezusa w świątyni jerozolimskiej, opisane w Ewangelii według św. Łukasza (Łk 2, 22-40). Maryja i Józef wypełnili w ten sposób dwa przepisy Prawa Mojżeszowego: jeden, który dotyczył matki, i drugi, który odnosił się do syna pierworodnego. Przepisy te nie wymagały wizyty w świątyni jerozolimskiej, ale Maryja i Józef skorzystali z okazji pobytu w pobliskim Betlejem i udali się z Jezusem do tego szczególnego miejsca. W ten sposób, za sprawą przepisów Prawa Mojżeszowego, w Jerozolimie dokonało się zupełnie inne wydarzenie: Syn Boży przedstawiony został Bogu i objawiony światu jako światło na oświecenie pogan i chwała Bożego ludu, Izraela (por. Łk 2, 32).
Decyzją papieża Jana Pawła II od 1997 r. w dniu tego święta obchodzony jest Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. W tym dniu zaproszeni jesteśmy, aby w życiu konsekrowanym, czyli w życiu osób poświęconych na wyłączną służbę Bogu, dostrzec blask światła, którym jest sam Chrystus. On przyszedł do swojego ludu, aby objawić światło Bożej miłości i rozjaśnić mroki i cienie ludzkiego życia. Osoby konsekrowane, które podejmują się szczególnej formy naśladowania Jezusa, ofiarując Mu się „niepodzielnie” (por. 1 Kor 7, 34), zostawiają wszystko (por. Mk 10, 28), aby być z Nim i pozwolić się wysyłać w służbie Jego zbawczej misji wobec świata (por. Mk 3, 14).
W święto Ofiarowania Pańskiego polecamy Bogu wszystkie osoby konsekrowane, prosząc dla nich o wierność i roztropność, aby zawsze były dla nas i całego świata miastem położonym na górze i światłem postawionym na świeczniku, promieniującym światłem Chrystusa (por. Mt 5, 14-15).
Ks. Mariusz Górny